آلاله بلاگ

شهید وارسته ارسلان بختیاری به شماره شناسنامه ۲۳۹ فرزند برومند نصرت اله بختیاری در سال دهم تیر ماه سال ۱۳۴۲ در یک خانواده مذهبی و معتقد پا به عرصه ی جهان گشود. زادگاه وی روستای همدان خداآفرین واقع در استان آذربایجان شرقی می باشد. وی در نهاد یک خانواده متدین و مومن در آغوش پدر و مادر با تربیتی اسلامی رشد نمود و در زادگاه خویش مقطع ابتدایی را با موفقیت به اتمام رساند دبستان همدان، هم اکنون به نام مبارک شهید تیموری همرزم شهید تزئین شده است و سپس در مقطع راهنمایی تحصیل نمود ولی به علت فقری که گریبانگیر خانواده بود و مسافت طولانی از ادامه تحصیل باز ماند و در پایه دوم راهنمایی مجبور به ترک تحصیل گشت و در خدمت خانواده به یاری پدر خویش شتافت.
شهید بختیاری فردی خود ساخته و تلاشگر و معتقد به مبانی اعتقادی و مقید به فرایض دینی بود.
شهید ارسلان بختیاری با آگاهی کامل و دید وسیع توانست به‌عنوان یک فرد از جامعه ستم دیده از دوران استبدادی رژیم پهلوی با مشت‌های گره کرده در راهپیمایی های ضد رژیم حضور یابد و در پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی از مردم و ملت به پا خواسته اش عقب نماند وی با اینکه در آن دوران چهارده سال بیشتر نداشت ولی به خوبی انقلاب و اهداف و ارزش های والای انقلاب امام را درک نموده بود و عاشق رهنمودهای امام بود.
شهید بختیاری فردی مقاوم و دلیر دارای خصایل ویژه بود. در شهامت، بردباری و سعه‌ی صدر الگویی مناسب برای جوانان محل و دوستان و آشنایان به‌ حساب می آمد و چون صداقت و پاکی در کارهایش موج میزد فردی تاثیر گذار در بین هم‌قطارانش بود و سعی می نمود تا اطرافیان خویش را در آشنایی با اهداف و ارزش‌های انقلاب یاری کند.
زنده یاد شهید بختیاری از حضور در محافل و مجالس مذهبی و عزاداری‌ها غافل نمی گشت و محبت و عشق به ائمه معصومین (علیهم السلام) همواره در دل و جان او موج میزد و علاقه خاصی به سرور و سالار شهیدان امام حسین (علیه السلام) داشت و در ایام محرم و صفر به سوگواری در دسته ها و امداد و یاری هیئت های عزاداری حسینی می پرداخت.
شهید بزرگوار فردی ساده و بی آلایش بود که همواره در فکر مستمندان و مستضعفان بود و تا جایی که در توان داشت جهت رفع نیاز به یاریشان می پرداخت و رعایت حرمت و احترام بزرگان را به خود واجب می دانست و سعی می نمود در نیکی به والدین قصوری از وی رخ ندهد چون ذاتاً شخصی حقیقت جو و حقیقت طلب بود و زیر بار ظلم و ستم نمی رفت و درس آزادگی را در مکتب عشق امام حسین (علیه السلام) آموخته بود... دواطلبانه لباس رزم را بر تن نمود و در جبهه های نبرد حضور یافت و در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در تیپ چهل سراب بعنوان رزمنده سازمان‌دهی شد.
این عارف دلسوخته بالاخره در مورخه ۱۳۶۵/۰۳/۰۴ در شهرستان قصر شیرین در منطقه عملیاتی سومار بر اثر اصابت ترکش توپ دشمن ندای حق را لبیک گفته و به میهمانی مولای تشنه لبش امام حسین (علیه السلام) شتافت.

روحش شاد و یادش گرامی باد‌...

وصیت نامه شهید بزرگوار:

یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله واطیعوا الرسول واولی الامر منکم
ای کسانیکه ایمان آورده اید اطاعت کنید از خداوند و رسولش و فرمانبران آنها.
وصیتم به تمام هموطنان بخصوص به جوانان، نه تنها پشتیبان از پیامبر امام امر واجبی است بلکه حضور در جبهه و برداشتن سلاح برای عموم ضروری است، چطور می توانید خانه نشین باشید، دست روی دست گذاشته دردهای غیر تحمل تجاوزگرانه سوسنگرد و قصر شیرین را متحمل شوید.
پدر، برادر، خواهرانم و مادر مهربانم می‌دانم که بعد از من غمگین و ناراحت خواهید شد. امیدوارم دردهای مادرانی را که جوان ناکامشان را از دست داده اند احساس کرده و در همدردی ایشان سهیم باشید. شاید که بنده نیز این لیاقت را داشته باشم در راه خدای احدیت و دین مبین اسلام به شهادت برسم. امیدوارم بعد از شهادتم عمل و کردارتان نمایانگر و تسلی خاطر دیگر خانواده های شهید باشد اگر در این راه شهید شوم بدانید که خواست خودم بود زیرا از اول میخواستم به جبهه رفته و در این جنگ شرکت نمایم ولی ممانعت می‌کردید بعد از شهادتم شیون و زاری نکنید همیشه پشتیبان ولایت فقیه و ابراهیم زمان حضرت امام باشید و در نمازهای عبادی سیاسی جمعه شرکت کرده و از خداوند متعال برای رزمندگان غیور اسلام یاری بخواهید.
ان‌شاءالله که پیروز و موفق شوید.
ارسلان بختیاری ۶۴/۰۸/۱۰

مطالب مرتبط

• شهید اسماعیل تیموری