آلاله

شهید وارسته اصبر علی صمدی در پنجم فروردین ماه سال ۱۳۴۶ در خانواده ای متدین و مذهبی در روستای چای کندی دیده به جهان گشود. شهید گرانقدر با توجه به نبود امکانات در زادگاهش و عدم توان مالی جهت رفتن به جاهای دیگر جهت درس خواندن، از نعمت فراگیری علم و دانش بی بهره ماند. شهید با علاقه و کوشش فراوان توانست قرآن خواندن را یاد بگیرد با اینکه شهید سواد نداشت اما با تمام توان سعی در یادگیری امورات دینی و شرعی را داشت. با فرا رسیدن سن و سال نوجوانی شهید دوشادوش سایر اعضای خانواده به کار کردن پرداخت به‌طوری که برای کار کردن به شهر تبریز عزیمت نمود تا با کار بنایی خرج پدر و مادر و خواهران صغیر خود را تامین کند.
شهید گرانقدر با شروع جنگ تحمیلی همیشه این فکر را در ذهن می پروراند که روزی به جبهه رفته و از کشور در مقابل متجاوزان دفاع خواهم کرد. اما به علت پایین بودن سن و سالش این امکان برایش مقدور نبود تا اینکه به سن و سالی رسید که توانست دفترچه اعزام به خدمت بگیرد و برای دفاع از خاک پاک ایران عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل گردد.
شهید گرانقدر بعد از دیدن دوره آموزش نظامی در پادگان عجب شیر به سلماس رفته و در آنجا مشغول وظیفه شد. شهید در این مدت کمتر به مرخصی می‌آمد و بیشتر اوقاتش را در جبهه می‌ماند و هرگاه علت این امر را جویا می‌شدیم می گفت که من نمی توانم آسوده و راحت در منزل بخوابم در حالی که دوستان و هم‌رزمان من در جبهه ها شهید شوند. سرانجام شهید گرانقدر بعد از ماه ها حضور در جبهه در تاریخ ۱۳۶۵/۰۷/۰۶ در منطقه عملیاتی حاج عمران بر اثر اصابت گلوله توپ دعوت حق را جانانه لبیک گفته و به فیض شهادت نائل گردید.
روحش شاد
و یادش گرامی باد

وصیت نامه شهید اصبر علی صمدی فرزند محمد صمدی ساکن قریه روستای چای کندی بخشی از آذغان که با کمال افتخار زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی مشغول انجام وظیفه بودم و فرمایش امام امت لبیک گفتم منطقه حاج عمران اعزام شدم اگر شهادت نصیب ما شود وصیت من این است پدرم و مادرم مریض است بعد از من دولت باید پدر و مادر مریضم را در نظر بگیرد.